Noah op weg naar de Paralympics
Op weg naar de Paralympics
TallKing Skills maakt het verschil!
Noah Mbuyamba gold lang als een zeer talentvolle voetballer. Tot hij zijn been verloor bij een scooterongeluk in Indonesië. Maar Noah blijft strijdbaar: hij wil nu de 'nieuwe blade runner' worden en meedoen aan de Paralympics in 2024 Parijs.
TallKing Results en TallKing Skills helpen Noah om zijn doel te halen!
Op de nieuwspagina worden regelmatig video-blogs geplaatst van Noah.
Op weg naar de Paralympics
Het verhaal van Noah
Noah Mbuyamba is op vakantie als het helemaal misgaat. Als gevolg van een noodlottig scooterongeluk houdt hij voor eeuwig een souvenir aan zijn reis over. Een prothese, om precies te zijn.
'Ik was met twee vrienden in Yogyakarta, op Java. Juli 2017 was het. Op de vierde dag van onze reis huurden we twee scooters, één voor Pim en één voor Sebas en mij. We waren onderweg naar het strand toen het misging in een flauwe bocht. Ik lette niet goed op en kwam in de berm terecht. Tien meter verderop stond een boom. Remmen zou ons sowieso een valpartij opleveren. Daarom gaf ik extra gas in een poging om de scooter weer de straat op te krijgen. Dat lukte niet, dus we knalden met een snelheid van 80 km per uur tegen de boom aan.'
Toeristische attractie
'Sebas en ik waren allebei buiten bewustzijn. Toen Pim een minuut later arriveerde, kwamen we heel langzaam weer bij. Maar zo voelde het voor mij niet. Ik dacht dat ik dood was. In eerste instantie hoorde en voelde ik niets, ik zag alleen de blauwe lucht boven me. Na een tijdje hoorde ik een piep in mijn oren en begon mijn hele lichaam pijn te doen, wat ergens een geruststelling was. Het voelde alsof de hamstring van mijn rechterbeen was gescheurd. Shit, dacht ik, ik kan het komende seizoen niet voetballen,' aldus Noah.
'Ik keek naast me op de grond en zag overal scooteronderdelen en stukken boom,' gaat hij verder. 'Om ons heen hadden zich zo’n vijftig mensen uit de nabije omgeving verzameld, van wie de helft aan het filmen was. Alsof we een of andere attractie waren. Niemand kwam naar ons toe of praatte met ons. Uiteindelijk kwam er na een half uur dan toch een ambulance. Omdat Sebas er op het oog veel erger aan toe was dan ik – hij zat onder het bloed en had veel open wonden – werd hij op de enige brancard gelegd. Ik zat op de grond tegen de achterdeur en had op dat moment al geen gevoel meer in mijn tenen.'
Paniekaanval
Noah: 'Het ziekenhuis waar we naartoe werden gebracht was oud, vies en zeker niet steriel. Intussen was de helft van mijn voet gevoelloos en verging ik van de pijn. Toch bleef iedereen zeggen dat er niets aan de hand was en dat ik vooral rustig moest blijven. Nadat Sebas geholpen was, gingen we terug naar ons hostel. Lopen ging me toen al moeilijk af. Ik had mijn ouders gebeld en zij zouden er via een contactpersoon bij de ANWB voor zorgen dat we hierna bij een goed ziekenhuis terecht konden.'
'Toen we daar ’s nachts aankwamen, werd direct de diagnose compartimentsyndroom gesteld. Dit betekent dat de bloedtoevoer naar mijn rechterbeen was afgesloten. Er werd niets gedaan om dat te verhelpen. Ik moest tot de volgende middag wachten op bevestiging van twee specialisten. Toen zij uiteindelijk bij me kwamen kijken, was hun oordeel: neem een paar dagen rust, dan ben je zo weer de oude. Ik kreeg een paniekaanval. Er was immers een serieuze diagnose gesteld en er stroomde al enige tijd geen bloed meer door mijn been. Ik werd gewoon aan mijn lot overgelaten.'
De 'nieuwe Blade Runner'
'Een dag later ben ik naar weer een ander ziekenhuis gegaan. Hier was alles nog erger. Overal lag troep, mensen lagen op de grond, de gordijnen en het beddengoed waren smerig, het stonk er verschrikkelijk. Het enige positieve was dat ik hier geopereerd kon worden om mijn bloedsomloop weer op gang te brengen. Althans, dat zeiden de artsen. Ik heb het toestemmingsformulier voor de operatie meteen ondertekend. De risico’s nam ik voor lief,' aldus Noah.
Vervolgens belde Noah zijn ouders en vertelde hen dat hij door een orthopeed zou worden geholpen. 'Mijn vader is arts en wist meteen dat er iets niet in de haak was. Ik had een vaatchirurg nodig. De intentie om mijn been te redden was er dus helemaal niet. Mijn moeder heeft toen schreeuwend de ANWB gebeld. Ze eiste dat ik naar een ziekenhuis in Singapore werd overgeplaatst, ook al mocht ik in mijn conditie niet vliegen.'
Schone operatiekamer
'Eenmaal in Singapore lag ik binnen drie kwartier op de operatiekamer. Toen ik daar hoorde dat ze alsnog mijn been gingen amputeren, was ik geschokt. Ik had al een paar dagen het idee dat het hier weleens op zou kunnen uitdraaien, maar het was alsnog een klap toen ik die bevestiging kreeg. Vlak voordat ik onder narcose ging, schreeuwde ik nog dat ik nooit meer zou kunnen voetballen. Toen zei de operatieassistent: "Dan word je toch de nieuwe blade runner." Hoewel ik er op dat moment niet op reageerde, bleef het idee in mijn achterhoofd zitten.'
'Het eerste wat ik zag toen ik wakker werd, was dat alles wit was – schoon. In Indonesië lag ik steeds op een kamer zonder ramen, hier kon ik naar buiten kijken. De pijn was weg, de mensen waren vriendelijk, mijn vader was overgevlogen en zat naast mijn bed en binnen een uur had ik een fatsoenlijke maaltijd voor mijn neus. Ik ben tien dagen in Singapore gebleven om aan te sterken.'
Paralympische Talentendag
In Nederland lag Noah nog anderhalve dag in het ziekenhuis, waarna hij fanatiek aan zijn herstel begon te werken. 'Een medewerkster van het revalidatiecentrum zag dat en tipte me over de Paralympische Talentendag in oktober 2017 in Amsterdam. Dat was drie maanden na mijn ongeluk.'
"Het voelde alsof ik weer een stukje van mijn vroegere zelf terugkreeg."
Noah: 'Ik had nog maar net een prothese gekregen, maar werd diezelfde dag nog gescout, onder andere voor atletiek. Via een crowdfundingsactie heb ik daarna geld opgehaald voor een blade. De eerste keer dat ik daarmee rende, voelde fantastisch. Ik heb altijd iets met snelheid gehad, met voetballen was ik ook altijd een van de snelsten. Het voelde alsof ik weer een stukje van mijn vroegere zelf terugkreeg.'
Nederlands record
'Inmiddels train ik zeven dagen per week, vier keer kracht en drie keer sprint, en ren ik 100 meter in 14,4 seconden. Voor nu is mijn doel het Nederlands record op die afstand op mijn naam te zetten. Maar eigenlijk wil ik alles winnen: de EK, WK en Paralympische Spelen. Daarnaast studeer ik geneeskunde in Maastricht en hoop ik ooit chirurg te worden, zodat ik mensen kan helpen die dringend hulp nodig hebben. Als ik zelf tijdig de juiste hulp had gekregen, had mijn been er nu nog aangezeten.'
Gerelateerde berichten
Reviews van klanten
"Vanuit onze ontwikkeling naar zelforganisatie heeft TallKing Skills, vanuit haar brede inhoudelijke kennis en expertise op het gebied van leiderschapsvraagstukken, een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van een leiderschapsprogramma. Een succesvolle co-creatie die vanuit TallKing Skills op een inspirerende wijze werd ingevuld. Met dit leiderschapsprogramma ondersteunen we de teamleiders binnen de gehele organisatie in hun veranderende rol op het gebied van leiderschap."
programmamanager ‘Sterk Teamwerk' - Zuyd Hogeschool
"Ik heb nu een aantal masterclasses afgerond. Tijdens de bijeenkomsten heb ik de trainer/coach van TallKing Skills als een inspirerende mentor ervaren, die met name door oprechte interesse ons steeds opnieuw een spiegel voorhoudt. Die de niet gestelde vragen stelt en ons overwegingen meegeeft om over na te denken. Vervolgens ons stimuleert deze mee te nemen in onze persoonlijke ontwikkeling gedurende de masterclasses. Ik voelde me na deze masterclasses weer sterker en steviger als mens en in mijn werk."
Afdelingshoofd - Zuyderland
"TallKing Skills ondersteunt ons managementteam in de ontwikkeling van onze toekomstvisie en strategie als ook in de vertaling naar de daarvoor noodzakelijke organisatieveranderingen. Daarnaast begeleidt/coacht TallKing Skills het management en bestuur in de uitvoering van hun veranderende rollen. Vanuit hun brede inhoudelijke expertise en het vermogen te verbinden de ideale partner om mee samen te werken."
Bestuurder - NMO Breda
"TallKing Skills heeft mij ondersteund in de begeleiding en coaching van een veranderproces waarin het ontwikkelen en realiseren van multidisciplinaire behandelteams, optimalisering van de zorglogistiek en het daarmee samenhangende organisatie-ontwerp centraal stond. Vanuit hun brede veranderkundige expertise hebben ze niet alleen een belangrijke bijdrage in het succes geleverd, maar hebben ze ook de nodige dilemma’s tijdens dit proces met draagvlak bij betrokkenen weten op te lossen."
Regiomanager - Mutsaersstichting